Dag 24

Dag 24 Whister naar Nanaimo Vancouver Island

De reis gaat verder. Frank en ik dachten beiden dat wanneer je de nationale parken uit zou rijden, het landschap veel vlakker zou zijn. Niets is minder waar. Vanaf Whistler naar Vancouver blijft het heuvel/bergachtig, met links of rechts van de weg de kreekjes, riviertjes, spiegelgladde poeltjes en meren. Onderweg zien we op de verkeersborden onder Vancouver en Horseshoe Bay de Indianennamen voor deze plekken. Dat is niet uit te spreken. Ben best wel benieuwd hoe dat klinkt. Misschien horen we dat nog wel. We komen steeds dichter bij Horseshoe Bay, de plek waar wij op de veerboot zullen gaan. We zijn ruim op tijd. Tussen 10.00 uur en 10.30 kunnen we inchecken. De weg naar de checkpunten splitst in 6 banen. 4 banen voor autoverkeer en 2 banen voor RV, vrachtwagens en auto’s met caravans. Frank heeft het goed voorbereid en overhandigt de dame onze reservering. Haar gezicht licht iets op als ze het papiertje in ontvangst neemt. Maakt ze waarschijnlijk niet vaak mee. Hierdoor zijn we gauw klaar en kunnen we doorrijden naar baan 6. Omdat we zo vroeg zijn, hebben we een kans dat we met de boot van 10.00 uur meekunnen. Eenmaal voorbij de bocht in baan 6 zien we rijen met auto’s achter elkaar en naast elkaar klaar staan om te boarden. Er staan mensen klaar om iedere rij te begeleiden naar de boot. We halen de boot van 10.00 uur net niet en dus wachten we. Via de luidspreker horen we hoe laat het boarden van de boot van 11.00 uur gaat beginnen. 10.25 uur. Even wachten dus. Achter en naast ons ontstaan weer lange rijen. Rond half 11 rijden we de boot op. Ook hier staan mensen die aangeven, waar je naar toe mag rijden en er staat iemand klaar die aangeeft tot hoe ver je moet rijden. Wij staan op dek 2 (onderin de boot). Eenmaal geparkeerd moeten wij om veiligheidsredenen uit de camper en kunnen we naar dek 4, 5 of 6 gaan. Dek 4 is voor hondenbezitters, dek 5 is overdekt met een restaurantje, shop, Kids zone, snackbar, werkplekken, en bankjes. Dek 6 is een open dek. Hier gaan we kijken hoe we vertrekken. Het is wederom heerlijk weer en als je uit de wind op een bankje zit, voel je de zon branden. We steken de Straat van Georgia over naar Nainamo. Een tocht van ruim anderhalve uur. Frank probeert walvissen te spotten, maar deze laten zich niet zien. Nanaimo betekent ‘verzamelplaats’. Zo zijn er meer dorpjes die hun authentieke Indianennaam dragen. De camping Living Forest is prachtig. Dicht bebost met mooie plekken, voorzien van alles wat we nodig hebben. En vanaf onze plek een mooi uitzicht op de zee. Het lijkt eerder een rivier, met wat droge plekken maar het is nu eb. Na het avondeten, drinken we koffie bij het kleine cafeetje en hebben een mooi uitzicht op de lucht, die met het ondergaan van de zon, van warm geel/oranje naar rood/paars kleurt. Het is nog steeds aangenaam buiten en de kinderen spelen op het kleine strandje. Inmiddels is het vloed en is het water gestegen. De droge stukken staan nu volledig onder water het ‘riviertje’ is een brede rivier geworden. Tussen de ‘graseilandjes’ stroomt het zeewater. Morgen rijden we door naar Tofino. We hebben er al zoveel over gehoord. We zijn heel benieuwd…