Dag 16

Dag 16 Radium Hot Springs.

We hebben ons vergist in de tijd. D.w.z. Gisteravond laat, toen wij dachten dat het 23 uur was en nog een lekker uurtje extra konden slapen, begonnen we ons toch af te vragen of we het wel bij het rechte eind hadden. Frank heeft in het overzicht 8 uur tijdverschil staan (t.o.v. Nederland) i.p.v. 9 uur. Ik dacht dat het misschien een typefout was. Echter Frank herinnerde zich dat er niet overal in BC een tijdverschil is van 1 uur. Toch maar een keer nakijken. Wat blijkt…ondanks dat we in BC zijn is er geen tijdverschil t.o.v. Alberta. Fluit. Het is dus al na 12 uur ’s nachts. En we moeten om half 7 weer opstaan….En de kinderen zijn dus ook later naar bed gegaan i.p.v. half 10 dus om half 11. Dat komt, zo hoorden wij later, doordat Radium Hot Springs economische banden heeft met Alberta. Vandaar dat zij de Alberta tijd aanhouden i.p.v. BC Tijd... Afijn vanmorgen om half 7 ging de wekker, vanmorgen en deel van de middag gaan we raften met Kootenay River Runners. Ik had er een tijd geleden over gelezen, dat dit een goede en leuke organisatie is met een mooie tocht over de Kootenay River. Met een ouderwetse schoolbus werden we in een half uur naar de opstapplek gebracht. Ian en Carson zijn vandaag onze gidsen en Dominique onze chauffeur. Na ongeveer 20 minuten gaan we van de hoofdweg af. We rijden een stoffige, hobbelige weg op. Het is zo stoffig dat je bijna geen hand voor ogen kunt zien. Deze weg wordt gebruikt door bouwvakkers en mijnwerkers. Dichtbij blijkt een mijn te zijn waar ze magnetiet delven. Dit wordt o.a. gebruikt voor medicijnen maar voornamelijk voor hittebestendige tegels voor in de ruimtevaart. Blijkt dat magnetiet uit deze mijnen is gebruikt voor de ISS, zo zeggen zij. Even later worden wij aan de oever van de rivier afgezet. Daar krijgen wij onze splash suit (regenjas en broek) waterschoenen, helm en zwemvest. Kinderen mochten een wetsuit aan echter Roan is te groot hiervoor, tot zijn grote teleurstelling, want hij wil geen koud water voelen. Wordt hij eindelijk als ‘volwassene gezien’ is het nog niet goed, hihi. Het eerste stuk gaat meteen snel, niet heftig maar wel snel en we gaan onder de laatste menselijke aanpassing in de natuur (een brug) verder naar de ongerepte natuur. We zitten in the middle of nowhere. We dobberen lekker op het water. Af en toe krijgen we een opdracht van Carson, vooruit, achteruit, vasthouden en relax. Niet moeilijk dus. Onderweg vertelt Carson verhalen over zijn ervaringen als gids bij KRR. Hij vertelt ook over de omgeving waar we varen. Soorten stenen, natuurlijke watervalletjes, bosbranden en dat het nu voor het eerst sinds tijden mooi weer is. Gelukkig voor ons. Hij vertelt dat de overheid stukken dennenbos gecontroleerd laat branden om de kevers, die de dennenbomen kapot maken te vernietigen en ook als een dennenbos te dicht wordt, waardoor andere planten, die belangrijk zijn voor wilde dieren, niet meer kunnen groeien. Zo zien we veel kale, geblakerde stammen, waar over een aantal jaren weer nieuwe planten en struiken groeien. Andere insecten komen af op de kale stammen en worden voer voor bijvoorbeeld de specht, waardoor de populatie spechten weer toeneemt. Zo zorgt men voor de wilde dieren en de natuur. Ook vertelt hij over ‘Eddy’ (weet niet of je dat zo schrijft). Op sommige plekken in de rivier lijkt het water tegen de stroom in te gaan. Dat noemen ze blijkbaar en Eddy. Daar wil je niet in terecht komen, want je blijft eigenlijk op een plek zitten met je boot. Carson vertelt dat hij is opgegroeid in de buurt van een rivier en dat hij dan in zo’n Eddy ging zwemmen. Hij liet zich meevoeren door de stroom en ging dan in de Eddy weer terug naar het beginpunt. Je eigen glijbaan…
Na een uurtje varen worden we getrakteerd op een kaneelbroodje, crackers met kaas en salami, wat eigenlijk heel lekker is en koffie/thee/choco. En we kunnen een klein beetje opdrogen, want we zijn een klein beetje nat geworden en het water komt uit de bergen en is dus vrij koud. Daarna varen we verder. Weer een uur later zijn we bij ons eindpunt. De boot gaat nog verder voor diegenen die een dag hebben geboekt. Met de schoolbus worden we weer opgehaald. Het heeft de afgelopen weken veel geregend, waardoor de wegen heel modderig zijn. Maar Dominique is niet voor 1 gat te vangen en al hobbelend en schuddend brengt hij ons door het modderige bos terug naar de autoweg. Moira, Frank en ik wilden nog wel doorvaren, maar Roan vond het zo wel genoeg. Het was een leuke, maar relatief rustige vaart. Het had wat ons betreft wel wat ruiger gemogen, maar met de kinderen was het zo goed genoeg. Het is inmiddels erg warm geworden en een sprong in het zwembad lijkt ons wel lekker. We zoeken de thermaal baden op. Deze in Radium Hot Springs is anders dan andere thermaal baden. Het is voornamelijk ijzerhoudend water. Andere baden bevatten vaak sulfiet, wat een rotte eierlucht geeft. Er zijn 2 baden, 1 met 29 graden en 1 met 39 graden. De laatste is erg warm en er wordt ook geadviseerd niet te lang daarin te blijven. Gelukkig is er ook een Hot tub, of misschien moet ik zeggen een cold tub. En dat is ff wennen in het begin, maar wel fijn na zoveel hitte.
Morgen vertrekken we weer richting Lake Louise.