Dag 14
Blijf op de hoogte en volg Paula
30 Juli 2019 | Canada, Banff
Dag 14. Lake Minnewanka en Banff
Ik was het bijna vergeten, maar we begonnen de dag met een korte cruise op Lake Minnewanka. Een meer omgeven door bergen met een eigen geschiedenis, zo leren wij het eerste half uur op de boot van kapitein Sean. Hij vertelde over de vroegere bewoners in de bergen en laat daarbij een gevonden stenen speerpunt zien. Deze wordt doorgegeven zodat iedereen ‘m kan bekijken. Ook vertelt hij iets over de grizzly en de zwarte beer, verschil in bouw en leefgewoonten. Aangezien er weinig zalm zwemt in de rivieren eten de beren voornamelijk veel bessen. Speciale rode bessen met 1 pitje erin. Ze moeten er zeker 200.000 per dag van eten. Hoe ze dat weten? Nou ze hebben studenten van de universiteit een emmer, een schep en een tracking systeem gegeven en ze moesten 24 uur lang een beer volgen en al z’n poep opscheppen en daarna de pitjes in de poep tellen…. Leuk zakcentje verdienen.
Ook vertelde kapitein Sean een oude legende. Dat ging zo. Heel vroeger was er een groepje mensen met hun bootje aan de kant van het meer gekomen. Ze hadden hun tent opgezet en gingen slapen. ’s Nachts werden ze wakker door een drumgeroffel, dat langzaam begon en steeds sneller en harden sloeg (kaptein Sean slaat met zijn handen op de onderkant van een zinken emmer). De mensen waren uit hun tenten gekomen om te kijken wat er aan de hand was. Het meer was een grote draaikolk geworden, dat alles en iedereen in z’n kern wilde trekken. Sommigen overleefden het niet, anderen konden vluchten verder de berg op. Wat ze hadden gezien was zo verschrikkelijk. Een figuur half man half vis. Het monster van Lake Minnewanka. Vele jaren later was er een zakenman die dat wel eens wilde onderzoeken. Hij had een eigen krantenuitgeverij en schreef in zijn krant dat hij 7 dagen bij Lake Minnewanka zou verblijven. Als hij na 7 dagen niet meer terug was, dan was de legende waar. Na 7 dagen kwam hij wel terug met het verhaal dat hij het monster had gezien. Op die manier probeerde hij de toeristen te lokken naar Lake Minnewanka. Iemand (dat deel van het verhaal heb ik niet helemaal meegekregen) vond een geschreven kassabonnetje waaruit bleek dat deze zakenman zelf spullen had gekocht om een monster te maken. De verhaal is ooit verteld, waarschijnlijk, bij het kampvuur met de bedoeling kinderen weg te houden bij het koude water.
Na deze boottocht rijden we terug naar Banff, want we waren er wel een paar keer doorheen gereden, maar nu wilde we er ook doorheen lopen. Ik had al paar keer bij juweliers en edelstenen winkels Ammoniet gezien. Een steen in regenboogkleuren (parelmoer maar dan met regenboogkleuren) dat schijnbaar alleen in Alberta gevonden wordt. Het komt van fossielen. Miljoenen jaren geleden, toen de aardplaten tegen elkaar aanschoven en, kort door de bocht, de Rockies ontstonden, werd de bodem van de oceaan dus mee omhoog geduwd. Alles wat leefde, ging dood en versteende. Deze fossielen van zeedieren vind je op diverse plekken hoog in de Rockies. Een zo’n fossiel (lijkt op een nautilus), heeft blijkbaar na zo veel miljoen jaar een regenboog schittering, ik weet ff niet hoe ik het anders moet omschrijven, waar ze sierraden van maken. Afijn. Ik wilde mezelf trakteren op zo’n mooie ring of oorbellen en kwam er al gauw achter dat ze knetterduur zijn. Heeft met de zeldzaamheid te maken….zegt men. Uiteindelijk heb ik toch een mooie, enigszins betaalbare, ring gevonden. Ik ben er heel blij mee.
Had ik al verteld dat ik mijn bergschoenen kapot heb gelopen? Heb het wel op Facebook gedeeld. Maar goed. Mijn bergschoenen waren na de laatste hike op Mount Sulphur echt op. Scheelt weer gewicht in de koffer dacht ik nog. In Banff heb je natuurlijk genoeg winkels gericht op hiken etc. En bergschoenen zijn nu in de opruiming. Dus…ik heb ook nieuwe bergschoenen gekocht. Banff is een leuk klein stadje met heel veel winkels en restaurantjes. Het doet heel gezellig aan. De winkeltjes verkopen over het algemeen dezelfde spulletjes. Veel typisch Canadese souvenirs en kleding. Heb je er 1 gezien dan heb je ze eigenlijk allemaal wel gezien. Morgen vertrekken we naar Radium Hot Springs. Maandag gaan we raften en heel misschien moeten we nog langs een orthodontist. Roans draadje in zijn beugel is verschoven en prikt nu in z’n wang. Wij hebben niet de middelen om het draadje af te knippen of om te buigen. Frank heeft met een tangetje het draadje iets kunnen terug trekken. We zien wel hoe het gaat.
Ik was het bijna vergeten, maar we begonnen de dag met een korte cruise op Lake Minnewanka. Een meer omgeven door bergen met een eigen geschiedenis, zo leren wij het eerste half uur op de boot van kapitein Sean. Hij vertelde over de vroegere bewoners in de bergen en laat daarbij een gevonden stenen speerpunt zien. Deze wordt doorgegeven zodat iedereen ‘m kan bekijken. Ook vertelt hij iets over de grizzly en de zwarte beer, verschil in bouw en leefgewoonten. Aangezien er weinig zalm zwemt in de rivieren eten de beren voornamelijk veel bessen. Speciale rode bessen met 1 pitje erin. Ze moeten er zeker 200.000 per dag van eten. Hoe ze dat weten? Nou ze hebben studenten van de universiteit een emmer, een schep en een tracking systeem gegeven en ze moesten 24 uur lang een beer volgen en al z’n poep opscheppen en daarna de pitjes in de poep tellen…. Leuk zakcentje verdienen.
Ook vertelde kapitein Sean een oude legende. Dat ging zo. Heel vroeger was er een groepje mensen met hun bootje aan de kant van het meer gekomen. Ze hadden hun tent opgezet en gingen slapen. ’s Nachts werden ze wakker door een drumgeroffel, dat langzaam begon en steeds sneller en harden sloeg (kaptein Sean slaat met zijn handen op de onderkant van een zinken emmer). De mensen waren uit hun tenten gekomen om te kijken wat er aan de hand was. Het meer was een grote draaikolk geworden, dat alles en iedereen in z’n kern wilde trekken. Sommigen overleefden het niet, anderen konden vluchten verder de berg op. Wat ze hadden gezien was zo verschrikkelijk. Een figuur half man half vis. Het monster van Lake Minnewanka. Vele jaren later was er een zakenman die dat wel eens wilde onderzoeken. Hij had een eigen krantenuitgeverij en schreef in zijn krant dat hij 7 dagen bij Lake Minnewanka zou verblijven. Als hij na 7 dagen niet meer terug was, dan was de legende waar. Na 7 dagen kwam hij wel terug met het verhaal dat hij het monster had gezien. Op die manier probeerde hij de toeristen te lokken naar Lake Minnewanka. Iemand (dat deel van het verhaal heb ik niet helemaal meegekregen) vond een geschreven kassabonnetje waaruit bleek dat deze zakenman zelf spullen had gekocht om een monster te maken. De verhaal is ooit verteld, waarschijnlijk, bij het kampvuur met de bedoeling kinderen weg te houden bij het koude water.
Na deze boottocht rijden we terug naar Banff, want we waren er wel een paar keer doorheen gereden, maar nu wilde we er ook doorheen lopen. Ik had al paar keer bij juweliers en edelstenen winkels Ammoniet gezien. Een steen in regenboogkleuren (parelmoer maar dan met regenboogkleuren) dat schijnbaar alleen in Alberta gevonden wordt. Het komt van fossielen. Miljoenen jaren geleden, toen de aardplaten tegen elkaar aanschoven en, kort door de bocht, de Rockies ontstonden, werd de bodem van de oceaan dus mee omhoog geduwd. Alles wat leefde, ging dood en versteende. Deze fossielen van zeedieren vind je op diverse plekken hoog in de Rockies. Een zo’n fossiel (lijkt op een nautilus), heeft blijkbaar na zo veel miljoen jaar een regenboog schittering, ik weet ff niet hoe ik het anders moet omschrijven, waar ze sierraden van maken. Afijn. Ik wilde mezelf trakteren op zo’n mooie ring of oorbellen en kwam er al gauw achter dat ze knetterduur zijn. Heeft met de zeldzaamheid te maken….zegt men. Uiteindelijk heb ik toch een mooie, enigszins betaalbare, ring gevonden. Ik ben er heel blij mee.
Had ik al verteld dat ik mijn bergschoenen kapot heb gelopen? Heb het wel op Facebook gedeeld. Maar goed. Mijn bergschoenen waren na de laatste hike op Mount Sulphur echt op. Scheelt weer gewicht in de koffer dacht ik nog. In Banff heb je natuurlijk genoeg winkels gericht op hiken etc. En bergschoenen zijn nu in de opruiming. Dus…ik heb ook nieuwe bergschoenen gekocht. Banff is een leuk klein stadje met heel veel winkels en restaurantjes. Het doet heel gezellig aan. De winkeltjes verkopen over het algemeen dezelfde spulletjes. Veel typisch Canadese souvenirs en kleding. Heb je er 1 gezien dan heb je ze eigenlijk allemaal wel gezien. Morgen vertrekken we naar Radium Hot Springs. Maandag gaan we raften en heel misschien moeten we nog langs een orthodontist. Roans draadje in zijn beugel is verschoven en prikt nu in z’n wang. Wij hebben niet de middelen om het draadje af te knippen of om te buigen. Frank heeft met een tangetje het draadje iets kunnen terug trekken. We zien wel hoe het gaat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
