Dag 32

Dag 32, Vancouver. Laatste dag!!

Wederom liggen we te lekker om meteen op te staan, lui en moe zoals we ons nu voelen. Dit zal het laatste verslag zijn van onze reis door Canada. Vandaag willen we door Robson Street lopen, een grote winkelstraat met veel bekende merken, zoals Manolo Blahnik, Saint Laurent, Ugg, Prada, Victoria Secret en nog veel meer. We hebben nog maar een heel klein stukje van Vancouver gezien, maar we vinden het er erg leuk. Hoge torenflats afgewisseld met laagbouw en de straten geflankeerd door veel bomen. Heel gezellig. En dan nog zo vlak bij zee en een mooi park. Ideale plek, als het niet zo duur is. We ontbijten/brunchen bij Tim Hortens, een koffieketen waar je ook belegde broodjes (niet zoals in Nederland) en zoete waren kunt kopen. Daarna slenteren we langs diverse winkels. Vlak bij is ook de terminal voor de grote cruiseschepen. We lopen daar naartoe en zien idd een enorm schip liggen. De kinderen hadden een veel grotere cruiseboot verwacht, maar ik vond ‘m al aardig groot. Je kunt om de terminal heenlopen en nog andere grotere en kleinere schepen zien. De laatste die wij zagen was van de Holland Amerika lijn, de Volendam met Nederlandse vlag natuurlijk. Ben toch wel benieuwd waar die is vertrokken (waarschijnlijk Rotterdam) en waar ie allemaal naar toe gaat. Verder dan een beetje kijken en lopen door de straten doen we niet. Wel hebben we alvast gekeken hoe we morgen bij het vliegveld moeten komen. We kunnen een taxi nemen, maar het is misschien ook leuk om met de metro te gaan. Er gaat een lijn helemaal tot bij het vliegveld. Het was ff puzzelen en goed kijken, maar we weten hoe en waar we tickets kunnen kopen en eenmaal door de poortjes gaat het ook vast wel lukken. De Canadezen zijn supervriendelijk en behulpzaam dus dat gaat vast goedkomen. We vliegen pas om 13.25 uur maar gaan wel op tijd weg bij het hotel. Rond 9 uur. Ontbijten doen we wel bij het vliegveld. Bij Earls Kitchen en Bar eten we. Ook dit is een keten in Canada. We hebben in Banff ook bij Earls gegeten en dat is toen heel goed bevallen. Ik ga zo nog met de kinderen naar het hotelzwembad, kunnen ze nog een laatste duik nemen.
Tjee wat zijn we lang onderweg geweest. De weken zijn, achteraf gezien, voorbij gevlogen (vooral de laatste 2 weken). We hebben zo veel gezien en gedaan, zoveel indrukken opgedaan. Het was fantastisch om met m’n gezin zo’n reis te maken.
Hieronder zal ik (proberen) in het kort te beschrijven wat de Canadezen anders doen dan de Europeanen of Nederlanders.

Vakantiewerk: elke inwoner van the Queen’s Nation (VK, Australië, Canada, Nieuw Zeeland) mag 2 jaar in het buitenland (behorend tot de natie) werken. Ze moeten dan wel om het half jaar een andere plek vinden. Dat is een leuke manier een beetje van de wereld te zien.

Runway Refuge: In Canada zijn veel steile wegen. Vooral voor het langzame verkeer is dat lastig. Een verbreding van de weg voordat je de steile weg opgaat is niet vreemd, dat kennen we van Frankrijk en Spanje wel, maar een ‘Runway Refuge’, dat heb ik nog niet eerder gezien. Wat omhoog gaat moet ook weer naar beneden. Vlak voordat je naar beneden gaat, zie je borden dat vrachtwagens boven een bepaald gewicht hun remmen moeten checken, maar het kan voorkomen dat je tijdens een lange afdaling toch te hard gaat, of dat je remmen het niet goed doen, ik weet niet precies, maar dan heb je smalle weg die steil omhoog gaat en na ongeveer 50 meter ophoudt…. Je kunt niet keren, alleen maar achteruit rollen en je weg weer hervatten als ie vrij is…

Verkeersleiders: in Lake Louise staan aan de hoofdweg op diverse plekken verkeersregelaars. Blijkbaar is het goedkoper mensen in te huren dan stoplichten te plaatsen.

Wegwerkzaamheden: We hebben op diverse plekken wegwerkzaamheden gespot. Eerst vonden we hun manier heel raar maar eigenlijk is het best slim en effectief. Voordat je überhaupt iets ziet, zie je een bord met een aankondiging dat er wegwerkzaamheden zijn. De snelheid wordt op tijd teruggebracht. Dan zie je een bord met een poppetje dat een bord vasthoudt; de Flagger. Die staat aan het begin van de werkzaamheden aan de kant van de weg met z’n bord ‘Slow’ en geeft bestuurders aan dat ze langzaam moeten rijden. Tussen het traject zie je wegwerkers en aan het eind staat nog een keer een Flagger. Wat een nutteloze baan. Maar… als een wegwerker moet keren op de weg, of hij moet de weg oprijden o.i.d. komt de Flagger in actie. Via portofoons houden ze contact met iedereen die op het traject aan het werk is. Ze krijgen een seintje dat ze met hun bord op de weg moeten staan. Ze draaien hun bord om en daar staat stop op. Ze blijven daar staan totdat men klaar is en dan lopen ze terug naar de kant. Is bijvoorbeeld 1 rijstrook afgesloten dan wordt het verkeer om en om doorgelaten. Wat wij doen met stoplichten, gebeurt daar door een Flagger.

Invoegen op de snelweg: In Nederland en in de meeste Europese landen heb je een oprit en een afrit. Geen probleem. In Canada (en wat ik van Frank heb begrepen ook in Amerika) is dat niet. Het lijkt alsof je op een gewone weg rijdt met straatjes links en rechts I.p.v. een snelweg. Dus het kan voorkomen dat je rijdt en je ziet van links en auto die linksaf slaat terwijl jij daar rijdt. Ze blijven op de linkerbaan rijden en gaan dan voorsorteren naar rechts.
Belasting: In Alberta en BC heb je verschillende belastingtarieven. Je zou denken 1 land, 1 systeem voor belastingen maar dat is niet zo. Prijzen zijn soms inclusief BTW en andere weer niet. Daar moet je wel rekening mee houden.

Wat geldt voor de belasting, geldt ook voor maximum snelheden. Dat verschilt dus ook per staat.

Qua elektriciteit lijken ze hier een stuk in de tijd te zijn blijven hangen. Vooral in Alberta zie je veel houten telefoonpalen in de straten met talloze draden eraan. Grote masten heb ik pas in BC gezien meer richting Whistler.

Cheque: als je hier Tikkie kunt invoeren kun je vast rijk worden… We hoorden van een Nederlandse vrouw die in Canada woont dat als zij bijvoorbeeld een auto koopt van een particulier, je eerst een cheque moet invullen en deponeren bij je eigen bank. De bank zet dat over op het rekeningnummer van de bank van de tegenpartij, die het dan weer stort op de rekening van de verkoper. Ook hier zijn ze een beetje blijven hangen. Je kunt dus niet met je cheque van bank A naar bank B… Het kan 3 dagen duren, voordat je geld erop staat.

Spoorwegen: de meeste spoorwegovergangen zijn slecht beveiligd. In ieder geval veel minder dan in Nederland. Hier heb je wel een poortje maar dat is het dan ook. Scheelt wel dat je de trein van ver kunt horen. Ze toeteren vlak voor elke overgang en ze zijn ook nog eens heel langzaam. Moet zeggen dat ik vooral veel goederentreinen heb gezien.

Tijdverschil: in BC is het een uur vroeger dan in Alberta. Tenminste het hangt er wel vanaf waar je bent in BC. In het zuiden houden ze Alberta tijd aan en in het Noorden BC tijd. Goed kijken waar je bent als je iets hebt afgesproken. Bij de Raftclub hoorde ik al dat zelfs inwoners van BC te laat komen.

Plastic: Als je boodschappen gaat halen bij de supermarkt, kan de caissière vragen of je een tasje wilt. Dat wordt niet onder de toonbank weggehaald maar hangt in grote hoeveelheden bij de kassa. De tasjes zitten aan de bovenkant aan elkaar vast en hangen aan een haak. Het enige wat ze hoeft te doen is een tasje te openen en alle boodschappen erin te leggen, ja ze pakt ook in. Het volle tasje gaat in de kar en de volgende boodschappen worden alweer door haar ingepakt. Ondenkbaar in Nederland.

Statiegeld: er zit geen statiegeld op de flessen, maar je betaald wel een soort accijns.

Droger: in Radium Hot Springs zagen we bij het zwembad een centrifuge staan voor badkleding. Kun je gratis gebruik van maken. Zouden ze hier ook moeten doen.

Verkeersgedrag: Canadezen zijn heel relaxed op de weg en heel vriendelijk. Hoewel hier in Vancouver men toch pittiger rijdt en minder geduldig kan zijn. In Nederland mopper is nog wel eens als ik zie dat men iemand niet laat ritsen oid. Gaat hier heel anders aan toe. Ook als je per ongeluk niet goed uitkijkt bij het oversteken en dus bijna tegen een fietser aanknalt, is men heel vriendelijk. Heb ik toch wel anders meegemaakt in Europa.

WC’s: De wc’s zijn eigenlijk best prettig… Eerst moest ik ff wennen. Zie je pot met heel veel water erin..als je klaar bent en je spoelt door, zie je het als een draaikolk verdwijnen in het gat (het wordt als het ware erin gezogen) en weg is het. Zeker bij boodschap nummer 1 heeft het veel voordelen hihi.

Fietsers op de highway: het is heel gewoon om met op verschillende plekken op de highway met je fiets te fietsen. Staat ook echt een bord langs de weg: ‘share the road’. Heel bijzonder.

Stoplichten: Even wennen, maar wel heel prettig. Stoplichten aan de overkant van de straat. Je hoeft niet over je stuur te leunen en krampachtig naar boven kijken of je mag rijden of niet. Heel relaxed kijk je naar de overkant van de straat of je mag gaan of niet. En op sommige plekken hangen borden met knipperlichten die aangeven dat het groene licht bijna op rood gaat. Zie je de knipperlichten, dan kun je je gas loslaten, want binnen 5 tot 7 seconden springt het licht op rood.

No Minors: sommige restaurants voldoen, qua schenken van alcohol, niet aan de Canadese wet. Boven hun deur hangt het bordje ‘No Minors’ (geen minderjarigen). Ook al bestel je cola, kinderen mogen niet naar binnen. Dus ook hier moet je kijken als je met kinderen bent of je er wel of niet kun eten. En heb je dan een restaurant gevonden waar je kunt eten, kan het zijn dat als je klaar bent met eten, men je bord al weghaalt, ook al is de rest nog niet klaar. No go in Nederland.

Nou dat was het wel zo’n beetje. Mss schiet me nog wat te binnen, maar dat komt dan wel.